Dodgers'ın bu yılki Ulusal Lig Şampiyonası Serisi ile 1965 Dünya Serisindeki performansı arasındaki benzerlikler hakkında çok şey yapıldı. Dodgers sekiz yıl içinde dördüncü Dünya Serisine giderken, başarılarını kardeşlerinin 59 yıl önceki başarısıyla sürdürmek hem bir tezat hem de karşılaştırma sağlıyor.
Aynı şey ne? Zaferlerde kilitlenen atışlar ve baştan sona orantısız skorlar. '65 Dodgers, şimdiki Dodgers'a kadar beyzbol tarihinde sezon sonrası serinin ilk altı maçını dört veya daha fazla koşuyla belirleyen tek takımdı.
Sezon sonrası sadece Dünya Serisinden oluştuğunda, '65 Dodgers, Minnesota Twins'i yedi maçta mağlup etti. Dört galibiyetlerinde sadece iki koşudan vazgeçtiler – üçü oyundan çıkma dahil – üç tek taraflı mağlubiyetle 18 koşudan vazgeçtiler.
Mevcut Dodgers, New York Mets'e karşı kazandığı dört galibiyette iki kez oyun dışı kaldı (NL Division Series'in son iki maçında San Diego Padres'i devre dışı bıraktıktan sonra). Yine de Mets'e iki mağlubiyetle 19 tur teslim oldular.
Ancak daha derine inerseniz, bu Dodgers takımları arasındaki farklar şaşırtıcı ve keskindir; beyzbolun felsefe, planlama ve uygulamada nasıl değiştiğini doğrudan anlatır.
Atışla başlayalım.
'65 Dodgers, serideki 60 atıştan 49.2'sini yiyen üç başlangıç oyuncusuna sahipti. İsimler tanıdık: Sandy Koufax (üç başlangıçta 24 vuruş; 0,38 kazanılan koşu ortalaması), Claude Osteen (ikide 14; 0,64 ERA) ve Don Drysdale (ikide 11,2; 3,86 ERA). Dört kurtarıcı diğer 10.1 vuruşu paylaştı.
Doğru, '65 Dodgers'ın yedi maçlık Dünya Serisinde ilerlemek için yalnızca yedi atıcıya ihtiyacı vardı. Mevcut Dodgers'ın Mets'e karşı 6. maçı kesin olarak geçebilmesi için yedi oyuncuya ihtiyacı vardı.
'65 Dodgers'da hiçbir kurtarıcı Twins'e karşı 3,2 vuruştan fazla atış yapmadı. Koufax iki tam oyun attı. Osteen ve Drysdale birer tane attılar… Bir saniyeliğine geri çekilin: Koufax, 11 Ekim'de 5. Maçta oyundan çıktı ve 7. maçta başka bir oyun dışı kalma 14 Ekim'de. Tüm zamanların en iyi Dodgers atıcısı olarak görülmesine ve bir yıl sonra dayanılmaz kol ağrısı nedeniyle emekli olmak zorunda kalmasına şaşmamalı.
Mevcut Dodgers, 21.1'lik önemsiz bir atış için bir araya gelen beş farklı başlangıç oyuncusu kullanıyordu. Jack Flaherty 1. Maçta yedi atış yaptı ancak başka hiçbir başlangıç beş atış bile yapamadı. Dodgers, 41.2 vuruş yapmak ve New York Yankees'e karşı Dünya Serisine çıkmak için – ikisi oyuna başlamış olanlar da dahil olmak üzere – 10 farklı kurtarıcıya güvendi.
Dünya Serisi, '65 Dodgers'ın normal sezonunun devamı niteliğindeydi. Koufax (335.2 isteka 26-8), Drysdale (308.1 isteka 23-12) ve Osteen (287 isteka 15-15) 127 başlama vuruşu yaparak takımın 1.476 isteka 931'ini oluşturdu. Tüm sezon boyunca yalnızca dokuz atıcı daha çağrıldı.
Mevcut Dodgers 17 farklı başlangıç atıcısı kullanıyordu; Elieser Hernández'i hatırlıyor musunuz? – ve 1.445,2 normal sezon vuruşunu tamamlamak için tam olarak bu sayıda atıcıyı kullanarak 40 kişilik kadro terimine yeni bir anlam kazandırdı.
Suçlar nasıl karşılaştırılır? Yapmıyorlar.
'65 Dodgers bir türlü başarılı olamadı. Normal sezonda 97-65 öndeler ve maç başına sadece 3,75 sayı ortalamaları yakaladılar. Dış saha oyuncusu Lou Johnson ve çaylak ikinci kaleci Jim Lefebvre'nin her biri 12'şer sayıyla takıma liderlik ettiği ev koşuları, solak bir yakalayıcı kadar nadirdi. Ron Fairly takım rekoru kıran 70 koşuya imza attı.
Şu anki Dodgers, maç başına ortalama 5,2 koşuyla 98-64 kazandı. Sekiz oyuncu, Shohei Ohtani'nin 54'ü liderliğinde en az bir düzine home run yaptı ve takım, 233'ü patlattı; bu, 65'teki 78 homers'ın neredeyse üç katıydı.
'65 Dodgers, Maury Wills ve onun lig lideri 94 çalıntı üssünün liderliğinde koşmayı seviyor. Mevcut Dodgers'lar üs yollarında daha verimlidir ancak 159 çalıntı üs girişiminin %86'sında başarılıdırlar. '65 Dodgers, 249 denemenin yalnızca %69'unda başarılı oldu.
Bu trend sezon sonrasına da taşındı. '65 Dodgers, Dünya Serisi sırasında dokuz üs çaldı ancak altı kez yakalandı. Mevcut Dodgers, Mets'e karşı yapılan yedi denemenin altısında başarılı oldu.
Mevcut Dodgers'ın güçlü hücumu devam etti ve 46 koşusu bir NLCS'de bugüne kadarki en yüksek sayı oldu. Bunun en önemli nedeni sabırlarıydı; 42 yürüyüşle rekor kırdılar.
'65 Dodgers, Dünya Serisinde 24 koşuya ulaşana kadar yalnızca 13 yürüyüş yaptı, ancak dört galibiyetlerinde 21 koşu geldi, bu da mevcut takımla karşılaştırmalara davet eden çok sayıda tek taraflı sonuçla sonuçlandı.
Ancak çoğunlukla farklılıklar benzerliklerden daha belirgindi ve bu da beyzbolun 59 yılda ne kadar değiştiğini gösteriyor.
Dört veya daha fazla koşuyla belirlenen ardışık altı oyundan oluşan sezon sonrası seri
2024 NLCS
Oyun 1: Dodgers 9, Mets 0
Oyun 2: Mets7, Dodgers3
Oyun 3: Dodgers 8, Mets 0
Oyun 4: Dodgers 10, Mets 2
Oyun 5: Mets 12, Dodgers 6
Oyun 6: Dodgers 10, Mets 5
1965 Dünya Serisi
Oyun 1: İkizler 8, Dodgers 2
Oyun 2: İkizler 5, Dodgers 1
Oyun 3: Dodgers 4, İkizler 0
Oyun 4: Dodgers 7, İkizler 2
Oyun 5: Dodgers 7, İkizler 0
Oyun 6: İkizler 5, Dodgers 1
Oyun 7: Dodgers 2, İkizler 0
Aynı şey ne? Zaferlerde kilitlenen atışlar ve baştan sona orantısız skorlar. '65 Dodgers, şimdiki Dodgers'a kadar beyzbol tarihinde sezon sonrası serinin ilk altı maçını dört veya daha fazla koşuyla belirleyen tek takımdı.
Sezon sonrası sadece Dünya Serisinden oluştuğunda, '65 Dodgers, Minnesota Twins'i yedi maçta mağlup etti. Dört galibiyetlerinde sadece iki koşudan vazgeçtiler – üçü oyundan çıkma dahil – üç tek taraflı mağlubiyetle 18 koşudan vazgeçtiler.
Mevcut Dodgers, New York Mets'e karşı kazandığı dört galibiyette iki kez oyun dışı kaldı (NL Division Series'in son iki maçında San Diego Padres'i devre dışı bıraktıktan sonra). Yine de Mets'e iki mağlubiyetle 19 tur teslim oldular.
Ancak daha derine inerseniz, bu Dodgers takımları arasındaki farklar şaşırtıcı ve keskindir; beyzbolun felsefe, planlama ve uygulamada nasıl değiştiğini doğrudan anlatır.
Atışla başlayalım.
'65 Dodgers, serideki 60 atıştan 49.2'sini yiyen üç başlangıç oyuncusuna sahipti. İsimler tanıdık: Sandy Koufax (üç başlangıçta 24 vuruş; 0,38 kazanılan koşu ortalaması), Claude Osteen (ikide 14; 0,64 ERA) ve Don Drysdale (ikide 11,2; 3,86 ERA). Dört kurtarıcı diğer 10.1 vuruşu paylaştı.
Doğru, '65 Dodgers'ın yedi maçlık Dünya Serisinde ilerlemek için yalnızca yedi atıcıya ihtiyacı vardı. Mevcut Dodgers'ın Mets'e karşı 6. maçı kesin olarak geçebilmesi için yedi oyuncuya ihtiyacı vardı.
'65 Dodgers'da hiçbir kurtarıcı Twins'e karşı 3,2 vuruştan fazla atış yapmadı. Koufax iki tam oyun attı. Osteen ve Drysdale birer tane attılar… Bir saniyeliğine geri çekilin: Koufax, 11 Ekim'de 5. Maçta oyundan çıktı ve 7. maçta başka bir oyun dışı kalma 14 Ekim'de. Tüm zamanların en iyi Dodgers atıcısı olarak görülmesine ve bir yıl sonra dayanılmaz kol ağrısı nedeniyle emekli olmak zorunda kalmasına şaşmamalı.
Mevcut Dodgers, 21.1'lik önemsiz bir atış için bir araya gelen beş farklı başlangıç oyuncusu kullanıyordu. Jack Flaherty 1. Maçta yedi atış yaptı ancak başka hiçbir başlangıç beş atış bile yapamadı. Dodgers, 41.2 vuruş yapmak ve New York Yankees'e karşı Dünya Serisine çıkmak için – ikisi oyuna başlamış olanlar da dahil olmak üzere – 10 farklı kurtarıcıya güvendi.
Dünya Serisi, '65 Dodgers'ın normal sezonunun devamı niteliğindeydi. Koufax (335.2 isteka 26-8), Drysdale (308.1 isteka 23-12) ve Osteen (287 isteka 15-15) 127 başlama vuruşu yaparak takımın 1.476 isteka 931'ini oluşturdu. Tüm sezon boyunca yalnızca dokuz atıcı daha çağrıldı.
Mevcut Dodgers 17 farklı başlangıç atıcısı kullanıyordu; Elieser Hernández'i hatırlıyor musunuz? – ve 1.445,2 normal sezon vuruşunu tamamlamak için tam olarak bu sayıda atıcıyı kullanarak 40 kişilik kadro terimine yeni bir anlam kazandırdı.
Suçlar nasıl karşılaştırılır? Yapmıyorlar.
'65 Dodgers bir türlü başarılı olamadı. Normal sezonda 97-65 öndeler ve maç başına sadece 3,75 sayı ortalamaları yakaladılar. Dış saha oyuncusu Lou Johnson ve çaylak ikinci kaleci Jim Lefebvre'nin her biri 12'şer sayıyla takıma liderlik ettiği ev koşuları, solak bir yakalayıcı kadar nadirdi. Ron Fairly takım rekoru kıran 70 koşuya imza attı.
Şu anki Dodgers, maç başına ortalama 5,2 koşuyla 98-64 kazandı. Sekiz oyuncu, Shohei Ohtani'nin 54'ü liderliğinde en az bir düzine home run yaptı ve takım, 233'ü patlattı; bu, 65'teki 78 homers'ın neredeyse üç katıydı.
'65 Dodgers, Maury Wills ve onun lig lideri 94 çalıntı üssünün liderliğinde koşmayı seviyor. Mevcut Dodgers'lar üs yollarında daha verimlidir ancak 159 çalıntı üs girişiminin %86'sında başarılıdırlar. '65 Dodgers, 249 denemenin yalnızca %69'unda başarılı oldu.
Bu trend sezon sonrasına da taşındı. '65 Dodgers, Dünya Serisi sırasında dokuz üs çaldı ancak altı kez yakalandı. Mevcut Dodgers, Mets'e karşı yapılan yedi denemenin altısında başarılı oldu.
Mevcut Dodgers'ın güçlü hücumu devam etti ve 46 koşusu bir NLCS'de bugüne kadarki en yüksek sayı oldu. Bunun en önemli nedeni sabırlarıydı; 42 yürüyüşle rekor kırdılar.
'65 Dodgers, Dünya Serisinde 24 koşuya ulaşana kadar yalnızca 13 yürüyüş yaptı, ancak dört galibiyetlerinde 21 koşu geldi, bu da mevcut takımla karşılaştırmalara davet eden çok sayıda tek taraflı sonuçla sonuçlandı.
Ancak çoğunlukla farklılıklar benzerliklerden daha belirgindi ve bu da beyzbolun 59 yılda ne kadar değiştiğini gösteriyor.
Dört veya daha fazla koşuyla belirlenen ardışık altı oyundan oluşan sezon sonrası seri
2024 NLCS
Oyun 1: Dodgers 9, Mets 0
Oyun 2: Mets7, Dodgers3
Oyun 3: Dodgers 8, Mets 0
Oyun 4: Dodgers 10, Mets 2
Oyun 5: Mets 12, Dodgers 6
Oyun 6: Dodgers 10, Mets 5
1965 Dünya Serisi
Oyun 1: İkizler 8, Dodgers 2
Oyun 2: İkizler 5, Dodgers 1
Oyun 3: Dodgers 4, İkizler 0
Oyun 4: Dodgers 7, İkizler 2
Oyun 5: Dodgers 7, İkizler 0
Oyun 6: İkizler 5, Dodgers 1
Oyun 7: Dodgers 2, İkizler 0