Birincisi, oynama sonrası kariyerlerinde gelişen bir zamanlar ikonik Güney Kaliforniya sporcularında ara sıra profil serisinde.
Maurice Wesley Parker III 85 yıldır bu Dünya'da.
Bu yılların 32'si bir aktördü. 12 için Braille Enstitüsü'nde ders verdi. Yakın çizik golfçü, tutkulu bir köprü oyuncusu ve yıllarca bir TV yayın kabininde geçirdi.
Yine de tüm bunlara rağmen, Wes Parker, altıncı altın eldiven ödülünü kazandıktan ve Fielding yüzdesinde Ulusal Lig'e liderlik ettikten sonra 33 yaşında Dodgers ve Major League Baseball'dan uzaklaştığında 50 yıldan fazla bir süre önce sona eren hayatının bir kısmı için çoğunlukla hatırlanıyor.
“Bu benim izim. İnsanlar beni böyle tanıyor, bir top oyuncusu olarak,” dedi Parker omuz silkerek ve bir gülümsemeyle. “Hangisi iyi. Kim olduğumu değiştirmiyor. Diğer ilgi alanlarımı değiştirmiyor.
“İnsanlar benimle konuşmaya başlar, bir süre beyzbol konuşacağım. Ama her zaman başka bir şeye geçiyoruz.”
Parker bir ömür boyu her zaman başka bir şeye geçerek geçirdi – genellikle daha büyük, daha iyi veya en azından daha önemli bir şey. Dolayısıyla, hala bu yaşamın sadece bir şeridi tarafından tanımlanmış olması, Parker ile daha az ilgisi ve Dodgers, Güney Kaliforniya kültüründeki eşsiz yerleri ve bir kulüp binasını paylaştığı ikonik oyuncularla ilgisi olabilir.
Parker, Dodgers'ın Brooklyn'den Los Angeles'a taşınmasından sadece yedi yıl ve takım Coliseum'dan Dodger Stadyumu'na taşındıktan üç mevsimden sadece yedi yıl sonra 1964'te büyük lig çıkışını yaptı. İlk başlangıcında Sandy Koufax'ın arkasında oynadı ve Maury Wills, Jim Gilliam ve Tommy Davis'in arkasında dövüldü.
Dodgers sürahi Don Drysdale, Lou Johnson'a sol ve Wes Parker'a, 1965 Dünya Serisinin 4 maçından sonra Minnesota Twins'e karşı birkaç oynak kafa kilidi verir.
(Associated Press)
Dodgers, sonraki iki sezonda Dünya Serisine gitti ve oyuncuları şehirde ünlü için Hollywood yıldızlarına rakip oldu. Ancak takım Parker'ın kariyeri boyunca tekrar playoff yapmadı. Ve kırdığı takımın çekirdeği emekli olmaya başladığında veya takas edildiğinde, oyun sevincini kaybetti. 1972'deki 33. doğum gününden sekiz gün sonra Parker bıraktı.
“Hazırdım. Ben Bu yüzden Hazır, ”dedi. Ve daha kaç yıl seyahat edebilirim? Sadece yapmak istemedim.
“Ve adamlar. Bu başka bir şeydi. Bütün bu makyajdan geçmek ve farklı bir kuşaktan farklı adamlarla nasıl oynayacağımı öğrenmek istemedim.”
Büyüdüğü oyun, büyüdüğü takım değişiyordu.
“Takım odaklı bir oyundan bireysel odaklı bir oyuna dönüştüğünü hissedebiliyordum” dedi. “Kendim için oynadığımda iyi oynamadım. Eğer takım odaklı bir oyun olmasaydı, gerçekten fazla bir değer değildim.
“Bu yüzden bunun dışarı çıkmak için iyi bir zaman olduğuna karar verdim.”
Bu 53 yıl önceydi ve ekibin yönünü değiştiren ve Parker'ın hayatının geri kalanında olduğu gibi bir karardı.
İlk üs aniden açıkken Dodgers, Steve Garvey adında dağınık silahlı üçüncü bir ustayı elmas boyunca hareket ettirebildi. Bu da Ron Cey için üçüncü bir açıklık yarattı; İkili, önümüzdeki dokuz mevsimi birlikte geçiren ve dört Ulusal Lig flaması ve bir Dünya Serisi kazanan bir sahayı demirledi.
Wes Parker (28) 22 Nisan 2022'de Dodger Stadyumu'nda bir maçtan önce tanıtıldı ve Pazartesi günü Rick'in yanında duruyor.
(Ashley Landis / Associated Press)
Büyük lig maçında oynamadan önce üniversite derecesi olan Parker'a gelince, gelecek sezonu Cincinnati Reds ile TV analisti olarak geçirdi, daha sonra Japonya'da bir yıl oynadı ve Pasifik'in her iki tarafında altın eldiven kazanan ilk oyunculardan biri oldu.
Bir aktör olarak birkaç popüler TV şovunda konuklar yaptı ve sendikasyon yoluyla yeni nesil tarafından beyzboldan daha iyi biliniyor.
Parker, “Dışarı çıkıp çocuklarla konuştuğumda, beni 'Brady Bunch''daki görünüşümden çok daha fazla tanıyordu” dedi. “Tabii ki ben oynarken hayatta değillerdi.”
Ayrıca Norman Lear tarafından oluşturulan çığır açan bir pembe opera parodisi olan “All That That Glitters” da tekrar eden bir rolü vardı. Ama yakında bundan bıktı; Beyzbol gibi, oyunculuk daha da kötüsü değişmişti.
Son dört kredisi video oyunlarında sesli çalışma için olan Parker, “İşi sevmiyorum. Nadir durumlar dışında bir takım işi değil” dedi. “Çok fazla ego ve tüm spot ışığı, tüm tanıtım ve tüm yakın çekimleri isteyen birçok insanla karşılaşıyorsunuz.”
Yine de tüm emeklilikler ve huzursuzluk, reddetme ve reenkarnasyonlar sayesinde Parker her zaman ayağa kalkmayı başardı. 2020'de, 1972'de 7 milyon dolardan fazla 90.000 dolar ödediği üç katlı Pasifik Palisades evini listeledi. Daha sonra yakınlarda yeni bir ev satın aldı ve geçen Aralık ayında sattı ve mahallenin ölümcül bir orman yangını tarafından tahrip edilmesinden iki haftadan daha kısa bir süre önce emaneti kapattı.
Sonuç olarak, altı altın eldiven de dahil olmak üzere beyzbol hatıraları, yangın vurduğunda depoda ve zarar görüyordu. Ama bu da onu son üç ay içinde bir bavuldan yaşamaya bıraktı, arkadaşlarınızla veya köprü tarihleri, golf oyunları arasında ve başka bir tutku olan filmlere gitti.
Parker emeklilikte yavaşlarsa, kesinlikle durmadı.
Sık sık köprü ortağı Maria Pendergast, “Filmler hakkında çok şey biliyor. Klasik müziğin muhteşem bir uzmanı” dedi. “Yaptığı her şeyde mükemmel olmak istiyor ve Dodgers'ın dışına çıktıktan sonra Dodger oyunlarına bile gitmiyor. Devam etti.”
Bazı eski oyuncular geçmiş şöhretlerinde eğlenirler; Parker bundan kaçınmak için acı çeker.
Pendergast, “Onunla Bridge Club'da ilk tanıştığımda Maurice olarak adlandırılmayı tercih etti,” dedi. “Kendinizi Los Angeles'ta Wes Parker olarak tanıttığınız anda, köprü oynayan yaştaki insanlara, herkes kim olduğunuzu biliyor. Beyonce köprü kulübümüze girebilir ve kimse kim olduğunu bilemezdi.
“Ama Wes Parker? Evet.”
Morganna Roberts, 1 Temmuz 1970'teki bir maç sırasında Houston Astros Üçüncü Üçlü Doug Rader tarafından etiketlenmeden hemen önce Dodgers Baserunner Wes Parker'ı öpmek için duruyor.
(Associated Press)
Belki de hayranlarla olan bağı, sahada hiç bir All-Star takımını yapmayan .267 ömür boyu bir vurucu olan Parker, Parker'ın kadar karşılıklı saygı üzerine inşa edilmiş özel biriydi.
Yani beyzboldan kaçınmıyor. Sadece başka şeyler hakkında konuşmayı tercih ediyordu.
“Film hakkında çok düşündüm,” dedi Parker, bu yıl “Emilia Pérez” i desteklemek için aktör olarak kazandığı Oscar oylamasını kullandı. “Anora” nın kaybetmesinin neredeyse hiç Parker'ı caydırdığı için kaybetti.
Tüm zamanların en sevdiği filmi “Kazablanka” olan Parker, “Bu daha iyi bir film, dönem. Bunu söyleyeceğim,” dedi.
Ayrıca caz ve klasikten film melodilerine kadar kapsamlı ve eklektik bir müzik koleksiyonuna sahiptir.
Bir zamanlar Hollywood Bowl ve Müzik Merkezi'nde düzenli olan Parker, “İyi şarkıcıları seviyorum, onları dinliyorum” dedi. En sevdiği şarkıcı? Tony Bennett.
Oyun günlerinde kör erkek ve kadınlara okumak için zaman harcadığı Braille Enstitüsü'nde on yıldan daha fazla gönüllülükten daha fazla geçirdiği sanattan uzakta.
Parker, “Öğretmen olarak başvurdum ve 'bir spor dersi yapmak ister misiniz? Her zaman bir tane yapmak istedik' dediler” dedi. “Yaklaşık yedi veya sekiz öğrenciyle başladım ve yaklaşık 35 ile bitirdik.”
O zaman bile dersler sadece kısmen beyzbol hakkındaydı.
Parker, “Hepsi radyoyu dinleyerek büyüdü ve müziği sevdiler, '60'ların rock müziği” dedi. “Biz de her zaman bunun hakkında konuşurduk.”
Ayrıca düzenli olarak kiliseye devam eden bir Hıristiyan oldu ve San Diego'daki bütünsel bir şifa merkezinde geri çekildi. Beyzboldan erken ayrılmak hayatında bir boşluk yaratırsa, doldurmakta çok az sorun yaşadığı bir şey.
“Bu delikleri gönüllülük yoluyla, aktör olarak, golf, köprü yoluyla doldurdum” dedi. “Çok aktif ve çeşitli bir hayatım oldu. Bu, kaçırdığımın çoğunu doldurdu.”
85 yaşındayken, Parker 180 kiloluk oyun ağırlığının üzerinde birkaç pounddan fazla görünmüyor ve hala onu neslinin en iyi seçici ilk ustası yapan stil ve zarafetle hareket ediyor. Ve imkansız mavi gözleri, oynamayı sevdiği insanlardan bahsettiğinde hala parlıyor.
“Onları beni yuhaladıklarını hatırlayamıyorum,” dedi taraftarlardan.
Yirmi yıl sonra bile, bu hayranlarla olan ilişkisi hakkında bir hikaye doğrulaması istendiğinde vanity üzerinde alçakgönüllülük seçer.
Wes Parker, Temmuz 1971'de Pittsburgh Pirates'e karşı bir maç sırasında Dodgers için ilk üssünde.
(Diamond Images / Getty Images)
Bunu nasıl duydun? Dedi ki, tüm bu yıllar sonra bile sırrı vazgeçmek için suskun.
Parker'ın sondan bir önceki sezonunda, bir grup genç çocuğun hafta içi maçlardan sonra Dodger Stadyumu otoparkındaki arabasını beklemeye başladığını söylüyor. Üçüncü gece otobüste oyuna geldiğini söyleyen erkeklerden biri, Nihayet Parker'den bir top atmasını istediklerinde orada olma nedenini bıraktı.
Talepten etkilenen ancak saatte endişelenen Parker, hafta sonu geri gelirlerse erkeklerle yakalama oynamaya söz verdi. Yaptılar ve onlarla takviye getirdiler, Parker'ın takım arkadaşlarının çocuklarla oynamak için bir yarasa ve topla park yerine gizlice girmeden önce ballparktan ayrılmasını bekleyecek bir Pazar geleneği başlattılar.
Sonra Mustang'a olabildiğince çok çocuğu yığar ve onları eve götürmeden önce onları dondurma ve gazlı kazazılara götürürdü, böylece otobüse binmeleri gerekmiyordu.
“Bazıları Hollywood'da veya vadide yaşıyordu. Umurumda değil. Zamanım vardı,” dedi Parker, park yeri oyunlarından kendilerinden önceki büyük lig oyunlarından daha fazla keyif aldığını söyledi.
Bu anlar, Parker'ın kariyerinden en çok beslediği anlardır. Kazanmalar veya kayıplar, ev koşuları veya sahadaki imkansız oyunlar değil. Hayranlar, takım arkadaşları veya rakipler olsun, insanlar hala özlüyor.
“Sevdiğim sebebi oynarken – kesinlikle Sevdi – bu kadar büyük adamlarla ve harika adamlarla oynadım ”dedi.“ Ekibimizde kötü bir adam yoktu. Çok yaklaştım [Don] Drysdale, Jeff Torborg, Maury Wills, Ron adil. ”
Parker'ın oynadığı en iyi oyuncu olduğunu söylediği Roberto Clemente gibi şimdi hepsi gitti.
Kasım ayında 85 yaşına giren Wes Parker, Dodgers için oynadığı son altı sezonun her birinden sonra altın eldiven ödülü kazanmasına rağmen 1972'de 33 yaşına geldikten kısa bir süre sonra beyzboldan emekli oldu. “Emekli olmaktan asla pişman olmadım” dedi. “Asla.”
(Genaro Molina / Haberler)
“Ah, korkunçtu,” dedi. “Çok iyi arkadaşlarını kaybettim. '65 şampiyonluk takımımızdan bence bence [Koufax]Jimmy Lefebvre normaller arasında. “
Mortalite konuşması ona başardığı her şey için geri alınan şeyler olduğunu hatırlatır.
Oyun günlerinde bir haftadan daha kısa bir süre sonra iptal edilen kısa bir evlilik geçiren Parker, “Hala evlenmek istiyorum” diyor. “Şu anda kimseyle çıkmıyorum ama evlenebileceğim birçok harika kadınla çıktım. Hayatımı yaşamakla o kadar meşguldüm ki yapabileceğimi düşünmedim.”
Eğer bu bir pişmanlık gibi geliyorsa, sahip olduğu az sayıdan biri.
“Emekli olmaktan asla pişman olmadım” dedi. “Asla.”
Müzik ve filmlere, tüm köprüye ve golflere başka nasıl sığabilirdi? Çünkü emeklilik çoğu insan için bir geri çekilme anlamına gelirse, Parker için bu sadece bir geçişti – hala yirmi yıldan fazla bir süre sonra oynayan bir geçişti.
Köprü ortağı Pendergast, “O çok yetenekli bireylerden biri” dedi. “Çok fazla doğal yetenekle doğdu ve o kadar iyi bir insan, mükemmel olmaya çalışıyor ve kimseyi yol boyunca bırakmıyor.
“O sadece iyi bir adam. Başka ne söyleyeceğimi bilmiyorum.”
Bu hemen hemen her şeyi söylüyor.
Maurice Wesley Parker III 85 yıldır bu Dünya'da.
Bu yılların 32'si bir aktördü. 12 için Braille Enstitüsü'nde ders verdi. Yakın çizik golfçü, tutkulu bir köprü oyuncusu ve yıllarca bir TV yayın kabininde geçirdi.
Yine de tüm bunlara rağmen, Wes Parker, altıncı altın eldiven ödülünü kazandıktan ve Fielding yüzdesinde Ulusal Lig'e liderlik ettikten sonra 33 yaşında Dodgers ve Major League Baseball'dan uzaklaştığında 50 yıldan fazla bir süre önce sona eren hayatının bir kısmı için çoğunlukla hatırlanıyor.
“Bu benim izim. İnsanlar beni böyle tanıyor, bir top oyuncusu olarak,” dedi Parker omuz silkerek ve bir gülümsemeyle. “Hangisi iyi. Kim olduğumu değiştirmiyor. Diğer ilgi alanlarımı değiştirmiyor.
“İnsanlar benimle konuşmaya başlar, bir süre beyzbol konuşacağım. Ama her zaman başka bir şeye geçiyoruz.”
Parker bir ömür boyu her zaman başka bir şeye geçerek geçirdi – genellikle daha büyük, daha iyi veya en azından daha önemli bir şey. Dolayısıyla, hala bu yaşamın sadece bir şeridi tarafından tanımlanmış olması, Parker ile daha az ilgisi ve Dodgers, Güney Kaliforniya kültüründeki eşsiz yerleri ve bir kulüp binasını paylaştığı ikonik oyuncularla ilgisi olabilir.
Parker, Dodgers'ın Brooklyn'den Los Angeles'a taşınmasından sadece yedi yıl ve takım Coliseum'dan Dodger Stadyumu'na taşındıktan üç mevsimden sadece yedi yıl sonra 1964'te büyük lig çıkışını yaptı. İlk başlangıcında Sandy Koufax'ın arkasında oynadı ve Maury Wills, Jim Gilliam ve Tommy Davis'in arkasında dövüldü.
Dodgers sürahi Don Drysdale, Lou Johnson'a sol ve Wes Parker'a, 1965 Dünya Serisinin 4 maçından sonra Minnesota Twins'e karşı birkaç oynak kafa kilidi verir.
(Associated Press)
Dodgers, sonraki iki sezonda Dünya Serisine gitti ve oyuncuları şehirde ünlü için Hollywood yıldızlarına rakip oldu. Ancak takım Parker'ın kariyeri boyunca tekrar playoff yapmadı. Ve kırdığı takımın çekirdeği emekli olmaya başladığında veya takas edildiğinde, oyun sevincini kaybetti. 1972'deki 33. doğum gününden sekiz gün sonra Parker bıraktı.
“Hazırdım. Ben Bu yüzden Hazır, ”dedi. Ve daha kaç yıl seyahat edebilirim? Sadece yapmak istemedim.
“Ve adamlar. Bu başka bir şeydi. Bütün bu makyajdan geçmek ve farklı bir kuşaktan farklı adamlarla nasıl oynayacağımı öğrenmek istemedim.”
Büyüdüğü oyun, büyüdüğü takım değişiyordu.
“Takım odaklı bir oyundan bireysel odaklı bir oyuna dönüştüğünü hissedebiliyordum” dedi. “Kendim için oynadığımda iyi oynamadım. Eğer takım odaklı bir oyun olmasaydı, gerçekten fazla bir değer değildim.
“Bu yüzden bunun dışarı çıkmak için iyi bir zaman olduğuna karar verdim.”
Bu 53 yıl önceydi ve ekibin yönünü değiştiren ve Parker'ın hayatının geri kalanında olduğu gibi bir karardı.
İlk üs aniden açıkken Dodgers, Steve Garvey adında dağınık silahlı üçüncü bir ustayı elmas boyunca hareket ettirebildi. Bu da Ron Cey için üçüncü bir açıklık yarattı; İkili, önümüzdeki dokuz mevsimi birlikte geçiren ve dört Ulusal Lig flaması ve bir Dünya Serisi kazanan bir sahayı demirledi.
Wes Parker (28) 22 Nisan 2022'de Dodger Stadyumu'nda bir maçtan önce tanıtıldı ve Pazartesi günü Rick'in yanında duruyor.
(Ashley Landis / Associated Press)
Büyük lig maçında oynamadan önce üniversite derecesi olan Parker'a gelince, gelecek sezonu Cincinnati Reds ile TV analisti olarak geçirdi, daha sonra Japonya'da bir yıl oynadı ve Pasifik'in her iki tarafında altın eldiven kazanan ilk oyunculardan biri oldu.
Bir aktör olarak birkaç popüler TV şovunda konuklar yaptı ve sendikasyon yoluyla yeni nesil tarafından beyzboldan daha iyi biliniyor.
Parker, “Dışarı çıkıp çocuklarla konuştuğumda, beni 'Brady Bunch''daki görünüşümden çok daha fazla tanıyordu” dedi. “Tabii ki ben oynarken hayatta değillerdi.”
Ayrıca Norman Lear tarafından oluşturulan çığır açan bir pembe opera parodisi olan “All That That Glitters” da tekrar eden bir rolü vardı. Ama yakında bundan bıktı; Beyzbol gibi, oyunculuk daha da kötüsü değişmişti.
Son dört kredisi video oyunlarında sesli çalışma için olan Parker, “İşi sevmiyorum. Nadir durumlar dışında bir takım işi değil” dedi. “Çok fazla ego ve tüm spot ışığı, tüm tanıtım ve tüm yakın çekimleri isteyen birçok insanla karşılaşıyorsunuz.”
Yine de tüm emeklilikler ve huzursuzluk, reddetme ve reenkarnasyonlar sayesinde Parker her zaman ayağa kalkmayı başardı. 2020'de, 1972'de 7 milyon dolardan fazla 90.000 dolar ödediği üç katlı Pasifik Palisades evini listeledi. Daha sonra yakınlarda yeni bir ev satın aldı ve geçen Aralık ayında sattı ve mahallenin ölümcül bir orman yangını tarafından tahrip edilmesinden iki haftadan daha kısa bir süre önce emaneti kapattı.
Sonuç olarak, altı altın eldiven de dahil olmak üzere beyzbol hatıraları, yangın vurduğunda depoda ve zarar görüyordu. Ama bu da onu son üç ay içinde bir bavuldan yaşamaya bıraktı, arkadaşlarınızla veya köprü tarihleri, golf oyunları arasında ve başka bir tutku olan filmlere gitti.
Parker emeklilikte yavaşlarsa, kesinlikle durmadı.
Sık sık köprü ortağı Maria Pendergast, “Filmler hakkında çok şey biliyor. Klasik müziğin muhteşem bir uzmanı” dedi. “Yaptığı her şeyde mükemmel olmak istiyor ve Dodgers'ın dışına çıktıktan sonra Dodger oyunlarına bile gitmiyor. Devam etti.”
Bazı eski oyuncular geçmiş şöhretlerinde eğlenirler; Parker bundan kaçınmak için acı çeker.
Pendergast, “Onunla Bridge Club'da ilk tanıştığımda Maurice olarak adlandırılmayı tercih etti,” dedi. “Kendinizi Los Angeles'ta Wes Parker olarak tanıttığınız anda, köprü oynayan yaştaki insanlara, herkes kim olduğunuzu biliyor. Beyonce köprü kulübümüze girebilir ve kimse kim olduğunu bilemezdi.
“Ama Wes Parker? Evet.”
Morganna Roberts, 1 Temmuz 1970'teki bir maç sırasında Houston Astros Üçüncü Üçlü Doug Rader tarafından etiketlenmeden hemen önce Dodgers Baserunner Wes Parker'ı öpmek için duruyor.
(Associated Press)
Belki de hayranlarla olan bağı, sahada hiç bir All-Star takımını yapmayan .267 ömür boyu bir vurucu olan Parker, Parker'ın kadar karşılıklı saygı üzerine inşa edilmiş özel biriydi.
Yani beyzboldan kaçınmıyor. Sadece başka şeyler hakkında konuşmayı tercih ediyordu.
“Film hakkında çok düşündüm,” dedi Parker, bu yıl “Emilia Pérez” i desteklemek için aktör olarak kazandığı Oscar oylamasını kullandı. “Anora” nın kaybetmesinin neredeyse hiç Parker'ı caydırdığı için kaybetti.
Tüm zamanların en sevdiği filmi “Kazablanka” olan Parker, “Bu daha iyi bir film, dönem. Bunu söyleyeceğim,” dedi.
Ayrıca caz ve klasikten film melodilerine kadar kapsamlı ve eklektik bir müzik koleksiyonuna sahiptir.
Bir zamanlar Hollywood Bowl ve Müzik Merkezi'nde düzenli olan Parker, “İyi şarkıcıları seviyorum, onları dinliyorum” dedi. En sevdiği şarkıcı? Tony Bennett.
Oyun günlerinde kör erkek ve kadınlara okumak için zaman harcadığı Braille Enstitüsü'nde on yıldan daha fazla gönüllülükten daha fazla geçirdiği sanattan uzakta.
Parker, “Öğretmen olarak başvurdum ve 'bir spor dersi yapmak ister misiniz? Her zaman bir tane yapmak istedik' dediler” dedi. “Yaklaşık yedi veya sekiz öğrenciyle başladım ve yaklaşık 35 ile bitirdik.”
O zaman bile dersler sadece kısmen beyzbol hakkındaydı.
Parker, “Hepsi radyoyu dinleyerek büyüdü ve müziği sevdiler, '60'ların rock müziği” dedi. “Biz de her zaman bunun hakkında konuşurduk.”
Ayrıca düzenli olarak kiliseye devam eden bir Hıristiyan oldu ve San Diego'daki bütünsel bir şifa merkezinde geri çekildi. Beyzboldan erken ayrılmak hayatında bir boşluk yaratırsa, doldurmakta çok az sorun yaşadığı bir şey.
“Bu delikleri gönüllülük yoluyla, aktör olarak, golf, köprü yoluyla doldurdum” dedi. “Çok aktif ve çeşitli bir hayatım oldu. Bu, kaçırdığımın çoğunu doldurdu.”
85 yaşındayken, Parker 180 kiloluk oyun ağırlığının üzerinde birkaç pounddan fazla görünmüyor ve hala onu neslinin en iyi seçici ilk ustası yapan stil ve zarafetle hareket ediyor. Ve imkansız mavi gözleri, oynamayı sevdiği insanlardan bahsettiğinde hala parlıyor.
“Onları beni yuhaladıklarını hatırlayamıyorum,” dedi taraftarlardan.
Yirmi yıl sonra bile, bu hayranlarla olan ilişkisi hakkında bir hikaye doğrulaması istendiğinde vanity üzerinde alçakgönüllülük seçer.
Wes Parker, Temmuz 1971'de Pittsburgh Pirates'e karşı bir maç sırasında Dodgers için ilk üssünde.
(Diamond Images / Getty Images)
Bunu nasıl duydun? Dedi ki, tüm bu yıllar sonra bile sırrı vazgeçmek için suskun.
Parker'ın sondan bir önceki sezonunda, bir grup genç çocuğun hafta içi maçlardan sonra Dodger Stadyumu otoparkındaki arabasını beklemeye başladığını söylüyor. Üçüncü gece otobüste oyuna geldiğini söyleyen erkeklerden biri, Nihayet Parker'den bir top atmasını istediklerinde orada olma nedenini bıraktı.
Talepten etkilenen ancak saatte endişelenen Parker, hafta sonu geri gelirlerse erkeklerle yakalama oynamaya söz verdi. Yaptılar ve onlarla takviye getirdiler, Parker'ın takım arkadaşlarının çocuklarla oynamak için bir yarasa ve topla park yerine gizlice girmeden önce ballparktan ayrılmasını bekleyecek bir Pazar geleneği başlattılar.
Sonra Mustang'a olabildiğince çok çocuğu yığar ve onları eve götürmeden önce onları dondurma ve gazlı kazazılara götürürdü, böylece otobüse binmeleri gerekmiyordu.
“Bazıları Hollywood'da veya vadide yaşıyordu. Umurumda değil. Zamanım vardı,” dedi Parker, park yeri oyunlarından kendilerinden önceki büyük lig oyunlarından daha fazla keyif aldığını söyledi.
Bu anlar, Parker'ın kariyerinden en çok beslediği anlardır. Kazanmalar veya kayıplar, ev koşuları veya sahadaki imkansız oyunlar değil. Hayranlar, takım arkadaşları veya rakipler olsun, insanlar hala özlüyor.
“Sevdiğim sebebi oynarken – kesinlikle Sevdi – bu kadar büyük adamlarla ve harika adamlarla oynadım ”dedi.“ Ekibimizde kötü bir adam yoktu. Çok yaklaştım [Don] Drysdale, Jeff Torborg, Maury Wills, Ron adil. ”
Parker'ın oynadığı en iyi oyuncu olduğunu söylediği Roberto Clemente gibi şimdi hepsi gitti.
Kasım ayında 85 yaşına giren Wes Parker, Dodgers için oynadığı son altı sezonun her birinden sonra altın eldiven ödülü kazanmasına rağmen 1972'de 33 yaşına geldikten kısa bir süre sonra beyzboldan emekli oldu. “Emekli olmaktan asla pişman olmadım” dedi. “Asla.”
(Genaro Molina / Haberler)
“Ah, korkunçtu,” dedi. “Çok iyi arkadaşlarını kaybettim. '65 şampiyonluk takımımızdan bence bence [Koufax]Jimmy Lefebvre normaller arasında. “
Mortalite konuşması ona başardığı her şey için geri alınan şeyler olduğunu hatırlatır.
Oyun günlerinde bir haftadan daha kısa bir süre sonra iptal edilen kısa bir evlilik geçiren Parker, “Hala evlenmek istiyorum” diyor. “Şu anda kimseyle çıkmıyorum ama evlenebileceğim birçok harika kadınla çıktım. Hayatımı yaşamakla o kadar meşguldüm ki yapabileceğimi düşünmedim.”
Eğer bu bir pişmanlık gibi geliyorsa, sahip olduğu az sayıdan biri.
“Emekli olmaktan asla pişman olmadım” dedi. “Asla.”
Müzik ve filmlere, tüm köprüye ve golflere başka nasıl sığabilirdi? Çünkü emeklilik çoğu insan için bir geri çekilme anlamına gelirse, Parker için bu sadece bir geçişti – hala yirmi yıldan fazla bir süre sonra oynayan bir geçişti.
Köprü ortağı Pendergast, “O çok yetenekli bireylerden biri” dedi. “Çok fazla doğal yetenekle doğdu ve o kadar iyi bir insan, mükemmel olmaya çalışıyor ve kimseyi yol boyunca bırakmıyor.
“O sadece iyi bir adam. Başka ne söyleyeceğimi bilmiyorum.”
Bu hemen hemen her şeyi söylüyor.