ANKA KUŞU –
Dodgers menajeri Dave Roberts bu soru üzerinde düşündü ve cevabı bulmakta zorlandı.
Normal sezonda takımı, üst üste üçüncü kez 100 maç kazandı, son 11 sezonda 10. Ulusal Lig Batı klasmanı şampiyonluğunu elde etti ve play-off’ların ilk turunda veda ederek Major League Baseball’un en iyi takımlarından biri olma statüsünü korudu. yıllık ezici kulüpler.
Ancak bu haftaki NL Division Series’de Dodgers, Arizona Diamondbacks’e karşı üst üste üç maç kaybederek yeniden dağıldı ve sezonu tanıdık, sinir bozucu ve nafile bir şekilde sonlandırdı.
Böylece, Çarşamba gecesi elenmelerinin ardından, Roberts’tan kulübün sorunlu Ekim eğilimini teşhis etmesi istendi, Dodgers’ın yazın altı ay boyunca neden bu kadar iyi olabileceğini açıklaması ve ardından sonbaharda baskının artmasıyla ortadan kaybolması istendi.
Takımın üst üste ikinci yılda play-off serisini kazanamamasına ve 11 yıllık sezon sonrası maç serisinde 10. kez Dünya Serisi şampiyonluğunu elde edememesine rağmen, “Harika oyuncularımız var” dedi.
Bu takımlardan sekizini yöneten Roberts, “Bu adamları hangi formatta, hangi dizide olursa olsun hazırlamanın bir yolunu bulmalıyım” dedi. “Evet, normal sezonda harika bir iş çıkardığımızı düşünüyorum. Ancak son birkaç sezon sonrası bizim için işler pek iyi gitmedi. Bu yüzden bunu çözmem gerekiyor.
O tek kişi değil.
Dodgers’ın kadrosu, bu çöküşün en değerli oyuncu adayları Mookie Betts ve Freddie Freeman’dan (seride bir vuruş ve üç yürüyüş için bir araya gelen) kulübü oyundan çıkaran derme çatma atış ekibine kadar adil bir şekilde suçlanacak. tüm hafta geriden geldi (Dodgers’ın üç başlangıç atıcısı 4-1/3 vuruşta 13 koşudan vazgeçti).
Takımı 2020’de COVID balonu şampiyonasına götüren ancak aynı zamanda çok daha ileri gitmesi gereken yetenekli kadrolarla Ekim ayındaki hayal kırıklıklarını da denetleyen Roberts da aynısını yapacak.
Bu son başarısızlığın ardından Dodgers’ın beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman liderliğindeki ön ofisi ve milyarder kulüp başkanı Mark Walter liderliğindeki sahiplik grubu da hayran kitlesinin öfkesinden kaçamayabilir.
Her ne kadar takım bu yıl birkaç kilit oyuncusunu kaybetmiş olsa da – en önemlisi atıcılar Dustin May ve Tony Gonsolin, as kadrolu Julio Urías’ın aile içi şiddet şüphesiyle Eylül ayında tutuklanmasının ardından idari izne çıkarılmasından önce sezon sonu sakatlıkları yaşadı – örgütün beyin güveni de başarısız oldu. kadroyu yeterince güçlendirmek ve temeldeki çatlakları play-off’larda açığa çıkarmak.
Dodgers, başlangıç rotasyonunu başka bir ön saha atıcısıyla sağlamlaştırmak yerine, çoğu dış değerlendiricinin sezon öncesinde ve sezon sırasında açık bir ihtiyaç duyduğu bir yaklaşım benimsedi.
Noah Syndergaard (düşük performansın ortasında Temmuz ayında takas edilen bir sezon dışı transfer) ve teslimatı başaramayan Lance Lynn (Çarşamba günkü eleme maçında kaybeden atıcı olan takas son tarihi varış yeri) gibi daha düşük maliyetli satın alımları tercih ettiler.
Kanıtlanmamış veya eskimiş atıcılardan oluşan bir ahıra olan güvenleri de geri tepti. Bu yaz serbest kalacak olan ve 35 yaşında emekli olmayı düşünecek olan uzun süredir as olan Clayton Kershaw, sezonun son iki ayında omuz sakatlığı yaşadıktan sonra 1. Maç yenilgisiyle çöktü. Gelecek vaat eden çaylak başlangıç oyuncusu Bobby Miller, 2. maçta yenilgiye uğradı ve play-off beyzbolunun ilk tadında tökezledi.
Dodgers, kadrolarını dengelemek için başka bir darbe vurucunun peşine düşmek yerine, habersiz hücum takviyelerinden oluşan bir koleksiyona karar verdi.
Atanmış smaçör JD Martinez ve dış saha oyuncusu Jason Heyward’ın imzalanması gibi bazı hamleler başarılı oldu. Ancak yarasalar en önemli anda çok az üretim sağladı ve Ekim ayındaki yoğun koşu umutlarını boşa çıkardı.
Evet, Dodgers hâlâ sporun en çok harcama yapan takımlarından biri; geçen kış para biriktirmek için gösterdikleri çabaya rağmen, üst üste üçüncü yıl lüks vergisi cezaları ödemelerine neden olacak 267 milyon dolarlık maaş bordrosuyla övünüyorlar.
Ve evet, normal sezonda benzeri görülmemiş bir üstünlük sağlamaya devam ediyorlar ve beyzbol tarihinde arka arkaya dört sezonda 100 veya daha fazla maç kazanan ilk takım oluyorlar.
Ancak Dodgers’ın 2021’e kadar oynadığı son 13 play-off maçında 3-10’luk bir rekora sahip olmasıyla birlikte Ekim ayı sorunları da devam ediyor ve bu da bir başka kritik sezon dışı dönemin arka planını oluşturuyor.
Roberts, “Bir nevi yeniden toplanacağız” dedi. “Bu zor bir duygu ve tekrar ayağa kalkmanın, kendimiz için üzülmemenin ve iyileşmenin bir yolunu bulmalıyız. Bu sadece tek seçenek.”
Sürecin büyük personel değişikliklerini içereceği şüphelidir.
Oyun 2 ve 3’te 122/3 vuruşluk bir sayı sağlayan boğa güreşini ustalıkla idare eden Roberts, geçen yıl imzaladığı üç yıllık sözleşme uzatmasının ikinci sezonuna girecek.
Atış antrenörleri Mark Prior ve Connor McGuiness, takımın tümsekteki performansındaki düşüşe rağmen övgü almaya devam ediyor.
Vurucu kadro, geçen yıl Aaron Bates’in Brant Brown’un yerine terfi ettirilmesiyle bir değişikliğe uğradı. Bob Geren’den Danny Lehmann’a kaydırılan yedek antrenör pozisyonu da aynı şekilde oldu.
Friedman’ın üst düzey yardımcılarından hiçbirinin (geçmişte başka iş ilanlarıyla bağlantısı olan genel menajer Brandon Gomes dahil) rakip kulüpler tarafından cezbedilmeyeceği varsayılırsa, ön büro da muhtemelen değişmeden kalacak gibi görünüyor.
Kadro, Kershaw’ın planlarının bilinmemesinden başlayarak daha fazla potansiyel ciroyla karşı karşıya.
Üç kez Cy Young Ödülü kazanan oyuncu, 16. sezonunda bile bu yıl üretkendi ve 2,46’lık kazanılan koşu ortalaması ile 13-5’lik skor elde etti. Dodgers onu geri almayı çok ister ama Kershaw’ın başka seçenekleri var. Memleketi Texas Rangers, son iki sezon dışında onunla sözleşme imzalamaya çalıştı ve şu anda Amerika Ligi Şampiyonası Serisinde yer alıyor. Dallas yerlisi, özellikle omuz sakatlığı sorun olmaya devam ederse emekli olabilir.
Çarşamba günü geleceği sorulduğunda “Göreceğiz” dedi. “Emin değilim. Şu anda buna nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum.”
Dodgers’ın, Heyward ve Martinez de dahil olmak üzere beklemede olan birkaç önemli serbest oyuncusu daha var. Ayrıca üçüncü kaleci Max Muncy ve kurtarıcı Joe Kelly için kulüp seçenekleri de var.
Hepsini topladığınızda Dodgers bu yılın maaş bordrosundan 100 milyon dolardan fazla para çıkarabilir. Bu onlara, Angels’ın iki yönlü yıldızı Shohei Ohtani’nin, muhtemelen Ulusal Lig Cy Young Ödülü sahibi San Diego Padres’ten Blake Snell’in ve göze çarpan Toronto Blue Jays’in üçüncü olduğu bir serbest oyunculuk sınıfında en iyi yetenekleri takip etme konusunda bol miktarda esneklik sağlayacak. kaleci Matt Chapman.
Tabii ki Dodgers geçen yıl benzer bir kadro değişikliğine gitme şansına sahip oldu. Ancak büyük bir sıçrama yapmak yerine, normal sezonda işe yarayan ancak sezon sonrası ikilemlerini düzeltmede başarısız olan bir dizi küçük hamle yaptılar. Belki üst üste ikinci bir play-off başarısızlığı, ön bürodaki ve dümendeki yeni yüzler yerine Dodgers’ın yaklaşımda bir değişiklik yapmayı düşünebileceği anlamına geliyor.
Bu nesildeki tek unvanlarına üç yıl kala, dağın zirvesine tekrar ulaşmaları üzerindeki baskı artıyor.
Ve Friedman’ın söylemekten hoşlandığı gibi, sezon sonrası beyzbol tam bir saçmalık olsa da, takımın yine de cevaplara çaresizce ihtiyacı var.
Dodgers menajeri Dave Roberts bu soru üzerinde düşündü ve cevabı bulmakta zorlandı.
Normal sezonda takımı, üst üste üçüncü kez 100 maç kazandı, son 11 sezonda 10. Ulusal Lig Batı klasmanı şampiyonluğunu elde etti ve play-off’ların ilk turunda veda ederek Major League Baseball’un en iyi takımlarından biri olma statüsünü korudu. yıllık ezici kulüpler.
Ancak bu haftaki NL Division Series’de Dodgers, Arizona Diamondbacks’e karşı üst üste üç maç kaybederek yeniden dağıldı ve sezonu tanıdık, sinir bozucu ve nafile bir şekilde sonlandırdı.
Böylece, Çarşamba gecesi elenmelerinin ardından, Roberts’tan kulübün sorunlu Ekim eğilimini teşhis etmesi istendi, Dodgers’ın yazın altı ay boyunca neden bu kadar iyi olabileceğini açıklaması ve ardından sonbaharda baskının artmasıyla ortadan kaybolması istendi.
Takımın üst üste ikinci yılda play-off serisini kazanamamasına ve 11 yıllık sezon sonrası maç serisinde 10. kez Dünya Serisi şampiyonluğunu elde edememesine rağmen, “Harika oyuncularımız var” dedi.
Bu takımlardan sekizini yöneten Roberts, “Bu adamları hangi formatta, hangi dizide olursa olsun hazırlamanın bir yolunu bulmalıyım” dedi. “Evet, normal sezonda harika bir iş çıkardığımızı düşünüyorum. Ancak son birkaç sezon sonrası bizim için işler pek iyi gitmedi. Bu yüzden bunu çözmem gerekiyor.
O tek kişi değil.
Dodgers’ın kadrosu, bu çöküşün en değerli oyuncu adayları Mookie Betts ve Freddie Freeman’dan (seride bir vuruş ve üç yürüyüş için bir araya gelen) kulübü oyundan çıkaran derme çatma atış ekibine kadar adil bir şekilde suçlanacak. tüm hafta geriden geldi (Dodgers’ın üç başlangıç atıcısı 4-1/3 vuruşta 13 koşudan vazgeçti).
Takımı 2020’de COVID balonu şampiyonasına götüren ancak aynı zamanda çok daha ileri gitmesi gereken yetenekli kadrolarla Ekim ayındaki hayal kırıklıklarını da denetleyen Roberts da aynısını yapacak.
Bu son başarısızlığın ardından Dodgers’ın beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman liderliğindeki ön ofisi ve milyarder kulüp başkanı Mark Walter liderliğindeki sahiplik grubu da hayran kitlesinin öfkesinden kaçamayabilir.
Her ne kadar takım bu yıl birkaç kilit oyuncusunu kaybetmiş olsa da – en önemlisi atıcılar Dustin May ve Tony Gonsolin, as kadrolu Julio Urías’ın aile içi şiddet şüphesiyle Eylül ayında tutuklanmasının ardından idari izne çıkarılmasından önce sezon sonu sakatlıkları yaşadı – örgütün beyin güveni de başarısız oldu. kadroyu yeterince güçlendirmek ve temeldeki çatlakları play-off’larda açığa çıkarmak.
Dodgers, başlangıç rotasyonunu başka bir ön saha atıcısıyla sağlamlaştırmak yerine, çoğu dış değerlendiricinin sezon öncesinde ve sezon sırasında açık bir ihtiyaç duyduğu bir yaklaşım benimsedi.
Noah Syndergaard (düşük performansın ortasında Temmuz ayında takas edilen bir sezon dışı transfer) ve teslimatı başaramayan Lance Lynn (Çarşamba günkü eleme maçında kaybeden atıcı olan takas son tarihi varış yeri) gibi daha düşük maliyetli satın alımları tercih ettiler.
Kanıtlanmamış veya eskimiş atıcılardan oluşan bir ahıra olan güvenleri de geri tepti. Bu yaz serbest kalacak olan ve 35 yaşında emekli olmayı düşünecek olan uzun süredir as olan Clayton Kershaw, sezonun son iki ayında omuz sakatlığı yaşadıktan sonra 1. Maç yenilgisiyle çöktü. Gelecek vaat eden çaylak başlangıç oyuncusu Bobby Miller, 2. maçta yenilgiye uğradı ve play-off beyzbolunun ilk tadında tökezledi.
Dodgers, kadrolarını dengelemek için başka bir darbe vurucunun peşine düşmek yerine, habersiz hücum takviyelerinden oluşan bir koleksiyona karar verdi.
Atanmış smaçör JD Martinez ve dış saha oyuncusu Jason Heyward’ın imzalanması gibi bazı hamleler başarılı oldu. Ancak yarasalar en önemli anda çok az üretim sağladı ve Ekim ayındaki yoğun koşu umutlarını boşa çıkardı.
Evet, Dodgers hâlâ sporun en çok harcama yapan takımlarından biri; geçen kış para biriktirmek için gösterdikleri çabaya rağmen, üst üste üçüncü yıl lüks vergisi cezaları ödemelerine neden olacak 267 milyon dolarlık maaş bordrosuyla övünüyorlar.
Ve evet, normal sezonda benzeri görülmemiş bir üstünlük sağlamaya devam ediyorlar ve beyzbol tarihinde arka arkaya dört sezonda 100 veya daha fazla maç kazanan ilk takım oluyorlar.
Ancak Dodgers’ın 2021’e kadar oynadığı son 13 play-off maçında 3-10’luk bir rekora sahip olmasıyla birlikte Ekim ayı sorunları da devam ediyor ve bu da bir başka kritik sezon dışı dönemin arka planını oluşturuyor.
Roberts, “Bir nevi yeniden toplanacağız” dedi. “Bu zor bir duygu ve tekrar ayağa kalkmanın, kendimiz için üzülmemenin ve iyileşmenin bir yolunu bulmalıyız. Bu sadece tek seçenek.”
Sürecin büyük personel değişikliklerini içereceği şüphelidir.
Oyun 2 ve 3’te 122/3 vuruşluk bir sayı sağlayan boğa güreşini ustalıkla idare eden Roberts, geçen yıl imzaladığı üç yıllık sözleşme uzatmasının ikinci sezonuna girecek.
Atış antrenörleri Mark Prior ve Connor McGuiness, takımın tümsekteki performansındaki düşüşe rağmen övgü almaya devam ediyor.
Vurucu kadro, geçen yıl Aaron Bates’in Brant Brown’un yerine terfi ettirilmesiyle bir değişikliğe uğradı. Bob Geren’den Danny Lehmann’a kaydırılan yedek antrenör pozisyonu da aynı şekilde oldu.
Friedman’ın üst düzey yardımcılarından hiçbirinin (geçmişte başka iş ilanlarıyla bağlantısı olan genel menajer Brandon Gomes dahil) rakip kulüpler tarafından cezbedilmeyeceği varsayılırsa, ön büro da muhtemelen değişmeden kalacak gibi görünüyor.
Kadro, Kershaw’ın planlarının bilinmemesinden başlayarak daha fazla potansiyel ciroyla karşı karşıya.
Üç kez Cy Young Ödülü kazanan oyuncu, 16. sezonunda bile bu yıl üretkendi ve 2,46’lık kazanılan koşu ortalaması ile 13-5’lik skor elde etti. Dodgers onu geri almayı çok ister ama Kershaw’ın başka seçenekleri var. Memleketi Texas Rangers, son iki sezon dışında onunla sözleşme imzalamaya çalıştı ve şu anda Amerika Ligi Şampiyonası Serisinde yer alıyor. Dallas yerlisi, özellikle omuz sakatlığı sorun olmaya devam ederse emekli olabilir.
Çarşamba günü geleceği sorulduğunda “Göreceğiz” dedi. “Emin değilim. Şu anda buna nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum.”
Dodgers’ın, Heyward ve Martinez de dahil olmak üzere beklemede olan birkaç önemli serbest oyuncusu daha var. Ayrıca üçüncü kaleci Max Muncy ve kurtarıcı Joe Kelly için kulüp seçenekleri de var.
Hepsini topladığınızda Dodgers bu yılın maaş bordrosundan 100 milyon dolardan fazla para çıkarabilir. Bu onlara, Angels’ın iki yönlü yıldızı Shohei Ohtani’nin, muhtemelen Ulusal Lig Cy Young Ödülü sahibi San Diego Padres’ten Blake Snell’in ve göze çarpan Toronto Blue Jays’in üçüncü olduğu bir serbest oyunculuk sınıfında en iyi yetenekleri takip etme konusunda bol miktarda esneklik sağlayacak. kaleci Matt Chapman.
Tabii ki Dodgers geçen yıl benzer bir kadro değişikliğine gitme şansına sahip oldu. Ancak büyük bir sıçrama yapmak yerine, normal sezonda işe yarayan ancak sezon sonrası ikilemlerini düzeltmede başarısız olan bir dizi küçük hamle yaptılar. Belki üst üste ikinci bir play-off başarısızlığı, ön bürodaki ve dümendeki yeni yüzler yerine Dodgers’ın yaklaşımda bir değişiklik yapmayı düşünebileceği anlamına geliyor.
Bu nesildeki tek unvanlarına üç yıl kala, dağın zirvesine tekrar ulaşmaları üzerindeki baskı artıyor.
Ve Friedman’ın söylemekten hoşlandığı gibi, sezon sonrası beyzbol tam bir saçmalık olsa da, takımın yine de cevaplara çaresizce ihtiyacı var.